Rok 1953 był przełowowy w biologii.W tym czasie James Watson i Francis Crik,na podstawie badań strukturalnych Maurice Wilkinsa i Rosalind Franklin , zaproponowali model budowy kwasu deoksyrybonukleinowego.DNA zbudowane jest z czterech prostszych jednostek , zwanych nukleotydami: adeinowego (A) , tyminowego (T) , guaminowego (G) i cytozynowego (C). Każdy nukleotyd zbudowany jest z odpowiedniej zasady azotowej (adeniny , tyminy , guaniny albo cytozyny), połączonej z pięciowęglowym cukrem – deoksyrybozą – oraz z resztą kwasu fosforowego (P).W większości wypadków DNA złożone jest z dwóch nici leżących naprzeciwko siebie , przy czym każda nić to długi łańcuch nukleotydów (CNA jest więc dwuniciowym polinukleotydem ).Nici są ze sobą połączone wiązaniami wodorowymi. Wiązania te powstają między parami zasad azotowych według bardzo prostych reguł wynikających ze struktury tych zasad. Tak więc adenina zawsze łączy się z tyminą (A=T), zaś cytozyna z guaniną (C=G) . W ten sposób jedna nić DNA wyznacza budowę drugiej nici , mówimy zatem ,że dwie nici są komplementarne , czyli wzajemnie się uzupełniające.że względu na formę przestrzenną dwuniciowa cząsteczka DNA nosi nazwę podwójnej helisy.